Vooruitzichten aandelenmarkten
20 februari 2016 

Vooruitzichten aandelenmarkten

Jaap van Duijn

Jaap van Duijn

Analisten worstelen nog steeds met de vraag hoe te reageren op de sterke koersdalingen van de aandelenmarkten waarmee het jaar 2016 is begonnen. Veruit de meesten waren eind vorig jaar heel positief, zeker voor de aandelenmarkten, en als dan beurzen binnen een week of wat met 10% of meer dalen, is dat toch wel iets om eens serieus over na te denken.

De pavlovreactie van de meeste strategen is: vasthouden aan de eerder uitgesproken optimistische verwachtingen. Dus het typische bankadvies is: ’Wij blijven positief. Wij handhaven onze overweging voor aandelen.’ Tenslotte kan de wereld in een paar weken niet zo veranderd zijn, dat wat je toen dacht ineens niet meer geldt. Dit is de ontkenningsfase die, als de dalingen aanhouden, ongetwijfeld gevolgd gaat worden door de volgende fasen in het verwerkingsproces: woede (waarom dalen die koersen terwijl ik zo positief was), verdriet (dit is niet goed voor mijn reputatie) en aanvaarding (het is niet anders, ik moet mijn verwachtingen toch maar bijstellen). Maar dan ben je al gauw een paar maanden verder.

Eén analist verweerde zich met de constatering dat het toch zo goed gaat met de Amerikaanse economie. Er is voortdurend banengroei en de werkloosheid staat op het laagste niveau sinds begin 2008. Ja, dat is waar. Maar rond en na de top in de aandelenmarkt gaat het altijd goed met de economie en is de werkloosheid altijd laag. Dat was ook zo in 2000 en 2007. Het gaat er niet om hoe het nu gaat, maar wat de vooruitzichten zijn. In Amerika en in de rest van de wereld. De beurs loopt vooruit. Economen van de Amerikaanse Citibank hebben het over een ’dodelijke spiraal’, die de wereldeconomie omlaag trekt en die wordt veroorzaakt door een te sterke dollar en een te lage olieprijs. De tienjaarsrente in Japan is nu negatief, OESO en IMF moeten hun groeiramingen voortdurend neerwaarts bijstellen, olieproducerende landen zijn in recessie en de ECB denkt eerder aan nog meer geldstimulansen dan aan een rente boven nul. Ga dan maar beweren dat het toch zo goed gaat met de wereldeconomie. Koersen zijn sinds 2009 veel meer gestegen dan economieën gegroeid zijn.

Achter de zwakke conjunctuur gaan vier structurele problemen schuil. Het eerste is dat de productiviteitsgroei in de wereld heel laag is, lager dan in enig decennium na de Tweede Wereldoorlog. Als er geen productiviteitsgroei is, kan er ook geen economische groei zijn. Het tweede probleem is dat de schuldenberg na de crisis van 2008 alleen maar verder is gestegen. Die schuldenberg is verder opgeblazen door het rentebeleid van de centrale banken, die medeverantwoordelijkheid dragen voor de huidige malaise. Het derde probleem is dat alle macht bij het kapitaal ligt en arbeid (= degenen met een arbeidsinkomen) aan het kortste eind trekt. Het vierde is de euro, die welvaart heeft afgebroken in plaats van gecreëerd.
Nee, het is niet gek dat aandelenmarkten dalen.

Bron: De Telegraaf: 13 februari 2016

Over de schrijver
Signaalaanbieder sinds 2007; Kwantitatief analist; >30 jaar beurservaring, samengewerkt met ABNAMRO/RBS/BNP-PARIBAS; Schrijver 2 x Ebook: Succesvol Turbo Beleggen (2012) & Succesvol Beleggen met Opties op de AEX-index (2017); Materiedeskundige diagonale Short Strangle optiestrategie; Luitenant-kolonel b.d/logistiek manager),
Reactie plaatsen