Dat is een initiatief van een Nederlander die nog kolonel geweest is in het leger. Dat merk je aan alles wat hij doet en hoe hij de zaken aanpakt. In 2012 is hij begonnen met een optiestrategie: de (diagonale) short strangle.
Hij schrijft bij het begin van de maand een call met één maand looptijd en 1 week later schrijft hij de put met eveneens één maand looptijd. Bij hoge volatiliteit (zoals nu) koopt hij ook nog een lager gelegen put, voor het geval de bodem even uit de markt valt.
Hij werkt daarbij met een indicator (die hij niet uitlegt), maar die wat gelijkenis vertoont met de Bollinger Bands. Alleen, deze indicator werkt met een rechte lijn (zie filmpje), terwijl BB’s golvend evolueren.
Ik moet zeggen dat zijn resultaat echt wel heel goed is als je dat bekijkt op jaarbasis en hoe zijn winst ondertussen is aangegroeid. Let op de vermogenscurve die hij laat zien: die is het gevolg van de maandelijkse winsten/verliezen die hij realiseert.
Hij handelt echter altijd opnieuw met 1 contract. De curve is dus niet het gevolg van een ‘samengestelde interest’ principe. Zijn huidige methode (short strangle) hanteert hij sinds ongeveer midden 2016.
Daarvoor deed hij andere zaken met opties, maar die aanloop zou je eigenlijk uit die grafiek moeten halen. Hoe dan ook, sinds 2016 is zijn winst gegroeid van 1000 naar 1400.
Een ‘gewone belegger’ moet daarvoor 18% per jaar halen.
Bovenaan staat een kort animatiefilmpje en ook een webinar. Misschien haal je er een idee uit.
mvg,Wilfried
Mijn antwoord aan Wilfried
Beste Wilfried,
Dank voor uw mail. Edoch ik vermoed dat deze niet voor mij bestemd is maar voor André?
Ik kon echter mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en heb uw tekst toch gelezen, excuses daarvoor.
Mag ik u complimenteren met uw analyse?
U slaat meestal de spijker op de kop. Wat goed dat u via de nieuwsbrieven toch de juiste toon te pakken heeft gekregen.
Maar om het zuiver te houden, paar opmerkingen:
- Ik ben luitenant-kolonel b.d. en geen voormalig kolonel. Dat zou teveel van het goede zijn.
- Zeer scherp opgemerkt dat we met de optieportefeuille gestart zijn in 2012 maar dat de huidige opzet sinds 2016 al enige tijd beklijft. In het begin was het nog vooral de try and error methode. We moesten immers in de praktijk testen. En niet backwards zoals velen doen. Sterker nog, we zijn destijds gestart met de veel veiliger “iron condor methode”.
- U stelt, bij hoge volatiliteit (zoals nu) kopen we inderdaad een lager gelegen put (dat is dus dan wel weer die iron condor constructie maar dan alleen aan de onderzijde.
Op DIT moment kopen we echter helemaal geen put onder de hele constructie omdat de volatiliteit eigenlijk helemaal niet zo hoog is. Deze was bij de start van de novemberserie 14,11%. Pas vanaf een vola van 32 spreek ik zelf over hoge vola. Pas zo rond de 24 komt deze beschermingsconstructie pas te voorschijn. Dat doe ik overigens op basis van weer een andere robuuste indicator (werkt op weekgrafiek en deze werd destijds ingezet in de Turbotijd (2007/2016). - Ook scherp geconstateerd is dat we steeds met 1 contract werken en het rendement daarom niet het gevolg is van “samengestelde interest”. (red. lees rente-op-rente effect).
met vriendelijke groet,
Michael Groenewoud (WeekendBeleggers)
06-81690613
